همچنان...
هر ترانه
تالابى است
از عشق.
هر ستاره
تالابى است از زمان.
زمان بسته در يك گره.
هرآه
تالابى است
از يك فرياد.
غزل براى عشقى نامنتظره
هرگز كسى پى نبرد
به عطر مرموز ماگنوليا درتن تو.
هرگز كسى نديد
مرغ ميناى عشق درميان دندان هاى تو.
در مهتابى ابروانت
هزار ماديان پارسى خفته اند
زمانى كه چهار شب تمام
كمر تو، اين دشمن برف را دربرمى گيرم.
دو دختر جوان
لولا
دخترك زير درخت نارنج
رخت مى شويد
سبز چشمانش
بنفش صدايش
آى عشق
زير درخت نارنج پرشكوفه.
آب قنات جارى است
سرشار از آفتاب،
در باغ كوچك زيتون
پرستويى نغمه سرداده است.
آى عشق
زير درخت نارنج پرشكوفه.
وقتى لولا صابونش را تمام مى كند
گاوبازان جوان سرمى رسند.
آى عشق
زيردرخت نارنج پرشكوفه