روزي فرا خواهد رسيد که جسم من آنجا زير ملحفه سفيد پاکيزه اي که از چهار طرفش زير تشک تخت بيمارستان رفته است، قرار مي گيرد و آدم هايي که سخت مشغول زنده ها و مرده ها هستند از کنارم مي گذرند. آن لحظه فرا خواهد رسيد که دکتر بگويد مغز من از کار افتاده است و به هزار علت دانسته و ندانسته زندگيم به پايان رسيده است. در چنين روزي، تلاش نکنيد به شکل مصنوعي و با استفاده از دستگاه، زندگيم را به من برگردانيد و اين را بستر مرگ من ندانيد. بگذاريد آن را بستر زندگي بنامم. بگذاريد جسمم به ديگران کمک کند که به حيات خود ادامه دهند!