خانه ماساده تر از كوچه ماست
گوشه در گوشه آن صداقت و مهر و وفاست

كوچك اما به بزرگي وجودت دلچسب
و دل انگيز كه هرپنجره اش روبه خداست

گزمه فقر اگر دست مرا تنگ نمود
غصه اي نيست كه قارون صفا، جلوه نماست

چونكه آويز تجمل به تو لبخند نزد
در تماشاگه تو معركه شرم و حياست