کاشکی که پروانه عشق
از ســوی آسـمــون بیاد
کاشـــکی بشه ببینمش
بگم دلم تو رو میــخواد
برای دیدنـــش یه عمر
نماز حاجت می خونم
دلم واســش پر میزنه
در انتظارش می مونم
میگن که پروانه عشق
دلها رو عاشــق میکنه
کــویر خشـــک قلبا رو
دشـت شــقایق میکنه
بیـاد به آخـــر میــرسه
معنـــــای ســبز انتظار
به زندگی گـــرما میده
با نور خود، خورشید وار
هر هفته جمعه می رسه
بغضی میشینه تو گلوم
آقای مــــن خودت بگو
کی انتظار میشه تموم
کی میشه عطر بودنت
بپیــــچه توی آســمون
تـو رو بهـــــونه میــکنن
ثانیه هــای بی نشـون
بــیا قنــــــوت قلبـــــمو
به اشک شوقی تر کنم
زمـــیــن و تا خـدا فقط
با بال تـــــو سفــر کنم
شایان نجاتی – ترانه سُرا