شایان نجاتی ::
چهارشنبه 90/3/4 ساعت 11:12 صبح
این شعر در جواب توهین یک شاعر نما
به عشایر و پست شمردن شغل ایل
سخت کوش و زحمتکش سنگسر و ایراد گرفتن
از نحوه پوشش و حجاب زنان این ایل نوشته شده است
شبانــی پیــــشه پیغــمبـران است
طریق و رسـم و راه سـالکان است
جماعت خـــواهی و صـحرا نشینی
مـــرامِ واصـــــلان و کامـــلان است
تـــلاش و زحمت و پرهیز و امساک
نــــمادِ زهـــد تقوا پیـــشگان است
زبــــــــعد خــــــالق روزی ده، رازق
عشایر با دو دســـت پر تـوان است
سخا و دسـت و دل بازی و جودش
به روی ســـفره پیدا و عیان است
حــــجاب و عفــــــت شیران صحرا
تاســـی از زن شـــاه جهان است
تمـــدن گـــر بُود عـــــوری و لختی
مثالش سیــتی ی بوزینگان است
شعر از حسین اقیان (چالژ)
کلام مهربانی()