نظرات ياداشت نگاه اول

+ فرنوش

روزي مست اون چشمات ز خود هم بي خبر بودم.
چه بي پروا ز جام عشق هزاران جرعه نوشيدم

ميان بستر رويا فقط خواب تو را ديدم.
تو را از نم نم بارون ، تو را از قصه پرسيدم.

تن و جونم همه پر بود ز شوق ديدن رويت
ستاره ها همه کم بود بريزم بر سر و رويت

نگو که جاي خاليتو تحمل ميشه کرد آسون،
کدوم سبزي به جا مونده بدون آب و بي بارون