زندگي در چشم من شب هاي بي مهتاب را ماند

شعر من نيلوفر پژمرده در مرداب را ماند

ابر بي با ران اندوهم

خار خشك سينه كوهم

سالها رفته است كز هر آرزو خالي ست آغوشم

نغمه پرواز جمال عشق بودم و آه!

حاليا خاموش خاموشم

ياد از خاطر فراموشم....

زيبا بود مث هميشه....

بدرود..