باز اين دل من بهونه گير شده
سر هيچ و پوچ دلگير شده
تنها همدم روزاش
يه قاب عکس خالي شده
چشمه اشکم خشکيده
حتي گريه هاي شبونه آرومم نمي کنه
عمر شادي چقدر کوتاه
مثل برف تو گرماي تابستون بي دومه